[ReAct] Vocaloid
รวม
มิกุ
ริน
เล็น
เมื่อความรู้สึกในหัวใจ ไออุ่นตอนนี้มันหายมลาย
ความปรารถนา ในใจสองเรา อยากให้เป็นเพียงแค่ภาพลวงตา
เสียงสะท้อนดังจาก ตัวเธอดังดุจรั้งตัวเราว่า อย่าเพิ่งไป
หากเราลืม หมดฉันควรจะลืม มันไป
ที่ตรงนั้นราวห้องสี่เหลี่ยม ฉันที่โดนปล่อยโดนทิ้งไว้
เหมือนในเปลอันเต็ม ไปด้วยความเลวร้ายเกินจะแบก (ขอบคุณสาวแว่น)
เหมือนภาระที่แสนจะหนัก เมื่อมันล้นเอ่อแลท่วมท้น (ขอบคุณสาวแว่น)
รักในใจตัวเรา ยังเหลือยังคงเหมือนที่ผ่านมา
ถ้อยคำผมที่มีต่อเธอ หัวใจผมที่มีต่อเธอ
เสริมเติมแลส่งไออุ่นไปที่หัวใจ สู่เธอ
อยากให้รู้... สักวันจะไปถึงมั้ย...
ในตอนนี้ ที่กวาดสายตา เมื่อบ่ายมองมาประสานต่อกัน
แต่กลับเป็น เหมือนดั่งบาปร้ายแรง ในช่วงเวลานี้ที่พานพบ
ฉันไม่ต้องการเอ่ย คำใดใด อย่าถามอะไรจากตัวฉันเลย
หากจะลืมหมด หายเลือนไป มลายไป
ก็ยังวนเวียน ไร้ซึ่งมวลสีใด มาแต่งเติมลงบนโลกใบเดิม
แต่หากรอยแผลอันเหนื่อยล้ามัน กลับเพิ่มพูนมาราวจะตอกย้ำ
พูดว่า ขอลาก่อน เพียงคำลาที่สักวันเธอก็คงรู้เอง
แต่ยังไง ตัวฉันคง ไร้หนทางไป
แสนนานเมื่อกาลล่วงเลยผ่าน ใช้ชีวิตที่มีเธอมา
รู้ดีเป็นมายา เสมือนดังทรายหลอมเป็นปราสาท
ที่วันนี้เราค่อยๆก่อ สร้างมันขึ้นอีกคราซ้ำๆ
แม้ว่าในวันนึง จะทลายลงเหลือเพียงเศษทราย
ค่ำคืนนี้ช่างแสนห่างไกล เหมือนกาลนั้นที่เนิ่นนานเหลือ
แม้จันทร์นี้จะทอส่องทางด้วยแสงเหมือนเดิมนั้น
เปลี่ยนและผัน สักวันจะเป็นเช่นนั้น
ให้ตัวฉันได้อยู่ข้างเธอ นานอีกนาทีหนึ่งด้วยเถิดนา
ก่อนราตรีนั้นจะปล่อยม่านลง ให้สีราตรีครอบคลุมฟากฟ้า
เสียงเธอนั้นดังปลอบ ตัวเราว่า “อย่าร้องไห้เลย” ให้ใจไหวรวน
สั่นระรัวอยู่ข้างใน ของหัวใจเรา
แต่หากตัวเรา รู้สึกได้เหมือนกัน คงจะมีความเข้มแข็งกว่าใคร
ก็ตัวเรา เชื่อว่าจะเข้าใจ ไม่ยากเกินไป แค่เพียงเรารู้
ภาพฝันเคยใฝ่ ที่เราเคยได้วาดมันมา อนาคตเรา
แต่มันดู กลับพร่าเลือนราง มัวลงไป
มันกลับดูเศร้าเกิน เธอยิ้มทำไมแบบนั้น
การที่จะยิ้มมัน แปลกประหลาดยังไงเหรอ
จะส่งคำนี้ไป ให้เสียงนี้ลอยไปสู่...
อีกแค่ซักครั้ง อีกแค่ซักครั้ง
ถ้อยคำผมที่มีต่อเธอ หัวใจผมที่มีต่อเธอ
เสริมเติมแลส่งไออุ่นไปที่หัวใจ สู่เธอ
อยากให้รู้... สักวันจะไปถึงมั้ย...
เมื่อความ…
รู้สึกในหัวใจ ไออุ่นตอนนี้มันหายมลาย
ความปรารถนา ในใจสองเรา อยากให้เป็นเพียงแค่ภาพลวงตา
เสียงสะท้อนดังจาก ตัวเธอดังดุจรั้งตัวเราว่า อย่าเพิ่งไป
หากเราลืม หมดฉันควรจะลืม มันไป
ก็ยังวนเวียน ไร้ซึ่งมวลสีใด มาแต่งเติมลงบนโลกใบเดิม
แต่ว่าตัวฉันก็จะรักเธอ และเฝ้าคำนึงถึงเธอเสมอ
พูดว่า ขอลาก่อน เพียงคำลาที่สักวันเธอก็คงรู้เอง
แต่ยังไง ตัวฉันคง ไร้หนทางไป
credit:
http://seefah23.exteen.com/20110518/vocaloid-react-thai-ver
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น